حمله به مقبره پوفسور پوپ

چگونه مي توانم به عنوان يك ايراني و كسي كه تاريخ خوانده است از اتفاقي كه براي مقبره پرفسور پوپ؛ اين ايران شناس علاقمند و دلباخته به فرهنگ و تاريخ اين مرز و بوم، افتاد اظهار شرمندگي نكنم. انتظار نمي رفت  عملكرد ايرانيان مدعي فرهنگ چند هزار ساله و آراسته به دين انسان مدار، با خفتگان خاك، آن هم كساني كه شيفتگي آنها را به اين جا كشانده بود چنين باشد. جاي بسي تعجب است.  چه شده كه خواب مردگان را نيز آشفته مي سازيم.

تكرار

زندگي به حالت عادي خودش بازگشت. پس از يك دوره تعطيلات طولاني و بي خاصيت كه بيشترين روزهاش را سخت كسالت داشتم و هيچ كار مفيدي نتونستم انجام بدم، باز برگشتم تهران. فكر كنم اصلا تعطيلات به حال من سازگار نيست. هر وقت كار ندارم و فكر مي كنم مي شه كمي استراحت كرد و البته كارهاي عقب افتاده را انجام داد، يك موردي بالاخره پيدا مي شه كه تمام برنامه ريزي هام را بهم بزنه. نمي دونم كي فرصت مي شه اين همه كار نيمه كاره را تمام كرد؟!